به گزارش روابط عمومی حوزه هنری، تازه‌ترین نشست «نور، صدا، دوربین، خنده» به نمایش و نقد و بررسی سه فیلم «نوشابه مشکی» به کارگردانی محمد پایدار، «پارادوپینگ» به کارگردانی محمدرضا حسنی‌رنجبر و فیلم «نحسی» به کارگردانی پارسا امیری‌زاد اختصاص داشت.

با توجه به اینکه «نوشابه مشکی»، «پارادوپینگ» و «نحسی»، فیلم‌های به نمایش در آمده در سی و نهمین جشنواره فیلم کوتاه تهران بودند، این آثار در قالب نشست «نور، صدا، دوربین، خنده» به نمایش گذاشته شدند و پس از آن مهمانان ویژه این برنامه، یزدان فتوحی، نویسنده، کارگردان و بازیگر و داود امیریان، فیلمنامه‌نویس و طنزپرداز، در حضور کارگردانان هر سه فیلم به نقد و بررسی آثار نمایش داده شده پرداختند.

داود امیریان در خصوص فیلم «پارادوپینگ» اظهار کرد: سال‌هاست که محمدرضا حسنی‌ رنجبر، کارگردان این فیلم را می‌شناسم. او اهل تحقیق و مطالعه است و به یاد دارم که همیشه دوست داشت، کارگردان شود و من خوشحالم که وی امروز کارگردان فیلم کوتاه شده است.

وی با اعلام اینکه فیلم «پارادوپینگ» را خیلی دوست داشته، گفت: به نظرم کارگردان این اثر به خوبی توانسته از فضای بکر شهر رفسنجان و بازیگران استفاده کند. این اثر شروع بسیار خوبی دارد و فیلم از موضوع بسیار جذابی برخوردار است و اینکه پسر بچه برای تست فوتبال می‌خواهد خود را لاغر کند، سوژه جالبی است.

باید بلد باشیم موقعیت کمدی را گسترش دهیم

این فیلمنامه‌نویس و طنزپرداز تاکید کرد: من همیشه تاکید کرده‌ام که چه در داستان و چه طنز باید بلد باشیم موقعیت کمدی را گسترش دهیم. در این فیلم پسر بچه می‌خواهد برای پست دروازه‌بانی که موقعیت خاصی می‌طلبد و باید بدن آماده و منعطفی برایش داشت، آماده شود و به سرعت قصه مشخص می‌کند که او رقیب دارد و اتفاقا اینکه قصه سریع شروع می‌شود بسیار خوب است.

«پارادوپینگ» فیلمی گرم و صمیمی

وی اظهار کرد: برخی مواقع افراد فکر می‌کنند ساختن فیلم کوتاه خیلی راحت است، بنابراین آن را دست کم می‌گیرند. در فیلم «پارادوپینگ» قصه خوب شروع می‌شود و جلو می‌رود و بازی‌ها هم روان است، ضمن اینکه موقعیت طنز خوبی در فیلم بوجود آمد و انتقام خوب و جالبی را شاهد بودیم. به نظر من «پارادوپینگ» فیلمی گرم و صمیمی بود.

امیریان افزود: این فیلم برخلاف تصور برخی افراد که فکر می‌کنند آثار جشنواره حتما باید زندگی به هم ریخته را نشان دهد، نه تنها سیاه نمایی و چرک نبود بلکه در آن امید و نشاط وجود داشت و زندگی مدرن ایرانی را نشان می‌داد.

ساخت فیلم کمدی سخت‌تر از فیلم غیرکمدی

یزدان فتوحی نویسنده و کارگردان و بازیگر که دیگر کارشناس این جلسه بود نیز اظهار کرد: متاسفانه در جامعه ما فیلم به دو دسته کمدی و جدی تقسیم می‌شود در حالیکه فیلم کمدی، جدی‌ترین کاری است که هر فردی می‌تواند انجام دهد. گریاندن مردم کار ساده و راحتی است و فیلمنامه‌نویسی غیرکمدی کار خیلی راحت‌تری نسبت به نوشتن فیلمنامه کمدی است. مسئله دیگر این است که مردم ایران همه طناز هستند، پس خنداندن آن‌ها کار مشکل‌تری است.

وی ادامه داد: آنچه در فیلم کمدی مهم است این است که نباید درگیر میزانسن‌های عجیب و غریب شوید. فیلم «پارادوپینگ» قصه جذاب و درستی دارد و محمدرضا حسنی‌رنجبر در کارگردانی توانسته بود موقعیت کمدی را در آورد اما به نظرم بازی‌ها هنوز در نیامده بود تا بتواند مخاطب را بخنداند و شاید بهتر بود وقتی بازیگر نوجوان دیالوگ‌ها را فراموش می‌کند قاب عوض می‌شد و این تنها ایراد این فیلم کمدی بود.

خیلی درگیر پلان‌بندی نشوید

این نویسنده، کارگردان و بازیگر گفت: پیشنهاد من به فیلم کوتاه‌ سازان این است که خیلی درگیر پلان‌بندی نشوید، چرا که دوربین خود یک بازیگر است که باید آن را به عنوان یک تماشاگر دید و دوربین در بهترین نقطه که قرار است کمدی صورت گیرد و بیننده بخندد، باید قرار گیرد در حالیکه در یک یا دو صحنه جای دوربین درست نیست.

وی ادامه داد: بهترین دکوپاژ در این فیلم هم در صحنه‌ای است که دو بچه در حال تقلب رساندن به هم هستند، چون در کادر هم معلم وجود دارد که سرش پایین است و هم تعدادی از دانش آموزان و دو بچه‌ای که مشغول تقلب هستند.

محمدرضا حسنی‌رنجبر کارگردان فیلم «پارادوپینگ» نیز در بخش دیگر این جلسه با بیان اینکه این فیلم چهارمین تجربه وی در حوزه فیلمسازی و اولین تجربه کار کودک اوست به مشکلاتی اشاره کرد که در این فیلم کوتاه با آن مواجه شده است.

در بخش بعدی این نشست فیلم «نوشابه مشکی» به کارگردانی محمد پایدار که در جشنواره فیلم کوتاه تهران ۴جایزه بهترین کارگردانی، بهترین طراحی جلوه‌های ویژه، بهترین تدوین و بهترین فیلم از نگاه مردم را از آن خود کرده، مورد بررسی قرار گرفت.

«نوشابه مشکی» را از «موقعیت مهدی» بیشتر دوست داشتم

داود امیریان درباره این فیلم اظهار کرد: من ارق خاصی به مهدی باکری دارم و کتابی هم درباره وی با عنوان «آقای شهردار» نوشته‌ام و از این فیلم هم خیلی خوشم آمده است و باید اذعان کنم «نوشابه مشکی» را از فیلم «موقعیت مهدی» بیشتر دوست داشتم.

وی با تاکید بر اینکه «نوشابه مشکی» فیلمی بسیار صمیمی است که حس خوبی را منتقل می‌کند، ادامه داد: ساختن فیلم کوتاه بسیار سخت و نیازمند کارگردان باسواد و عوامل حرفه‌ای است. فیلم «نوشابه مشکی» اثری قابل توجه است که البته چند ایراد داستانی دارد. برای مثال شهید باکری را هیچگاه حاج مهدی نمی‌گفتند بلکه او را آقا مهدی خطاب می‌کردند.

امیریان همچنین افزود: چهره کاراکتر شهید، بسیار دلنشین بود و در فیلم هم شوخی بسیار بامزه‌ای با بحث شهادت شده است.

یزدان فتوحی دیگر کارشناس این جلسه گفت: در فیلم «نوشابه مشکی» همه چیز در جای درستی قرار گرفته؛ یعنی هم بازی‌ها، هم دکوپاژ و هم پلان‌ها ویژگی کمدی را دارد. اگرچه بخش‌هایی هم مثل صحنه‌های جنگ وجود دارد که محمد پایدار دوست داشته در آن توانایی کارگردانی خود را به رخ بکشد. وقتی لحظات جنگ و به رخ کشیدن تمام شد، قصه رئال‌تر و صمیمانه‌تر شد و این برای من خیلی دوست داشتنی بود.

شهید باکری برایم دوست‌داشتنی است

وی افزود: کارگردانی و بازی‌ها در «نوشابه مشکی» به قدری درست است که لحظات کمدی خوبی در کار درآمده است. شهید باکری به‌قدری در این اثر رئال و خودمانی است که برای من به عنوان مخاطب بسیاردوست‌داشتنی‌تر است.

از دیدن فیلم لذت ببریم

محمد پایدار، کارگردان فیلم با اشاره به اینکه کار هادی حجازی فر درباره مهدی باکری را خیلی دوست دارد و تاکنون هم سه بار آن را دیده گفت: در نوشابه مشکی، مسئله مشخص شدن قصه و اینکه این مساله در ابتدا یا انتهای فیلم باشد، موضوعی بود که در «نوشابه مشکلی» خیلی رویش فکر شد و در نهایت تصمیم بر این شد که ما از اول بفهمیم ماجرا چیست و از دیدن فیلم لذت ببریم تا اینکه غافلگیر شویم.

وی در پاسخ به این سوال که آیا فکر می‌کردید این فیلم در جشنواره فیلم کوتاه تهران چند جایزه کسب کند گفت: من وتیم تولید یکبار درباره جشنواره و رسیدن به آن و جایزه فکر نکردیم.

خرافه دستمایه «نحسی»

در بخش پایانی این جلسه فیلم «نحسی» به کارگردانی پارسا امیری‌زاد مورد ارزیابی قرار گرفت.

داود امیریان به دستمایه قرار گرفتن خرافه در فیلم «نحسی» اشاره کرد و گفت: در این فیلم فقط به موضوع نحسی پرداخته شده که صرفا یک خرافه است. شروع قصه بسیار خوب است ولی اغراق بیش از اندازه دارد و باید کمتر می‌شد. این فیلم می‌توانست خرافه را به نوعی نقد کند.

نباید محو بازی بازیگران شوید

فتوحی نیز بیان کرد: این فیلم فیلمنامه و موضوع خوبی دارد اما بر اثر تجربه در نیامده است. من به تمام کسانی که نخستین تجربه فیلمسازی را سپری می‌کنند می‌گویم که شما نباید محو بازی بازیگران شوید بلکه او باید آنچه که شما می‌خواهید را ارائه کند؛ چرا که قبول کرده با یک فیلم اولی کار کند.

وی در ادامه خطاب به کارگردان گفت: در بخش‌هایی از این فیلم شما محو بازیگر شده‌اید و نتوانستید بازیگر را کنترل کنید. البته من این فیلم را خیلی دوست داشتم؛ اگرچه بازی بازیگران نیاز به چند چکش‌کاری اساسی داشت.

یکسری از قصه‌ها فقط با اغراق باورپذیر می‌شوند

پارسا امیری‌زاد، کارگردان نوشابه مشکی با بیان اینکه «نحسی» اولین تجربه کارگردانی‌اش بوده به جلسات زیاد تمرین این فیلم اشاره کرد و تاکید کرد: ما در این فیلم اغراق داشتیم و علاقه‌مند به اغراق بیشتر از این هم بودیم؛ چراکه یکسری از قصه‌ها فقط با اغراق باورپذیر می‌شوند و از نظر ما نحسی اینقدر پدیده عجیبی است که باورپذیری آن با اغراق به چالش کشیده می‌شود.

وی در پایان به سختی ساخت فیلم کوتاه با توجه به مسائل مالی اشاره کرد و از عوامل این فیلم از جمله تهیه کننده «نحسی» تشکر کرد.

در پایان این جلسه فتوحی به این نکته که خنده در فیلم «نحسی» بیشتر بوده اشاره کرد و سپس امیریان اعلام کرد که فیلم «نوشابه مشکی» را از میان دو فیلم کوتاه به نمایش درآمده، بیشتر دوست داشته است.

انتهای پیام/